Steeds meer inwoners hebben moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. En dan gaat het niet alleen over mensen die van een minimum inkomen leven. Daarom maakt de gemeente een aanvalsplan armoede. Iedereen die wil meedenken hoe we armoede in Weert kunnen aanpakken, is van harte welkom. De bijeenkomst voor inwoners vindt plaats op donderdag 11 mei 2017 van 19.30 tot 21.30 uur in het stadhuis. Voor professionals vindt er een bijeenkomst plaats op 15 mei.
Het aanvalsplan armoede wil de gemeente uitdrukkelijk samen met anderen opstellen. Mét inwoners, professionele organisaties en vrijwilligers in Weert. Het bundelen van alle ervaringen en ideeën, leidt immers tot een beter resultaat.
Doel
Ook in Weert maken inwoners en organisaties zich zorgen om de groeiende armoede. Het doel van aanvalsplan armoede is dat zo weinig mogelijk inwoners in armoede leven en opgroeien.
Armoede raakt iedereen
Armoede komt in alle lagen van de bevolking voor. Vaak ontstaan geldproblemen door onvoorziene omstandigheden, zoals bijvoorbeeld ontslag, ziekte of echtscheiding. Maar soms ook door oorzaken die hier niets mee te maken hebben.
Armoede levert stress op. Vaak is er naast een geldprobleem ook sprake van andere problemen. Die zijn soms de oorzaak van de schulden, maar soms ook het gevolg. Wethouder van den Heuvel: “Veel mensen schamen zich voor hun situatie. Als ik iets zou willen doorbreken, is het dat wel. Armoede, daar kies je niet voor. Dat overkomt je. Als mensen hier te lang mee blijven rondlopen, wordt de situatie meestal alleen maar erger. Het is daarom belangrijk om schulden zo snel mogelijk te signaleren zodat er op tijd hulp geboden kan worden.”
Aanmelden
Wat zou volgens jou helpen bij de aanpak van armoede in Weert? Denk mee. Meld je aan voor de bijeenkomst op donderdag 11 mei 2017 van 19.30 – 21.30 uur in het stadhuis. Stuur een email naar [email protected] Hier kun je ook terecht als je nog vragen heeft.
Voordat men allerlei mogelijk oplossingen, bruikbaar , getoetst, onbruikbaar,
doordacht, ondoordacht op het pallet gooit is het wellicht zinvol om te inventariseren wie en wanneer men voor armoedebestrijding in aanmerking komt, welke criteria hiervoor gelden, gaat het over begeleiding en advies of financiele ondersteuning, welk budget beschikbaar is, wordt een tegenprestatie verlangt, hoe verloopt kontrole. Begin bij het begin.
Daar ben ik het voor 100% mee eens! In elk geval geen onoverzichtelijke, breed interpreteerbare, halfbakken criteria…Zorg in elk geval dat de steun daar waar nodig terecht komt!
Even een tegengeluid ik maak me niet populair ik weet het.
Ik zal niet ontkennen dat er mensen zijn die door omstandigheden in een situatie komen waarin het allemaal niet zo lekker gaat.
Maar armoede in Nederland bestaat niet de juiste keuzes maken en nadenken bestaat wel.
We kunnen iedereen wel gratis geld blijven geven maar dat lost niets op zolang mensen niet met geld om kunnen gaan.
Waarom geen “armoedepasje” waarmee je in supermarkten zonder BTW aankopen kunt doen. En dan de armoede status iedere 3 maanden controleren (pasje dus ook maar 3 maanden geldig). Zou de staat geld kosten, niet de gemeente (overigens ruim op te vangen door de bezem eens goed door het ambtenarenapparaat van alle bestuurlijke niveaus te halen) dus plan zal nooit uitgevoerd worden.
In plaats van een ‘armoedepasje’ zou je ook meer met de Weerterlandpas kunnen doen. Goed idee.
Nee niet op die manier, bij welk inkomen ga je de grens leggen? Zo komt er een grijs gebied. Diegene die net boven de normgrens zit kan zo evt. minder netto te besteden hebben omdat hij wel BTW moet betalen en de ander niet. Zo krijg je een scheve verhouding die ik niet acceptabel vindt. Hoe wel? Geen idee wat prima werkt maar:
Er kan actief geholpen door het actief begeleiden van deze groep op het gebied van financieel beheer. De gemeente zou enkele zgn. budgetcoaches kunnen aanstellen voor advisering en begeleiding. Persoonlijk denk ik dat men hiermee beter geholpen is. Ik bemerk af en toe dat werkgevers op deze wijze hun personeel begeleiden en dat werkt prima!
Ook kan evt. de bijdrage aan de voedselbank verhoogt worden, de normen hiervoor aanpassen, en wellicht iets van een zgn. kledingbank? Ik denk niet dat je moet helpen met geld maar eerder met begeleiding en goederen/levensmiddelen.
Een “grijs” gebied krijg je bij iedere regel die je maakt, maar in dit geval redelijk op te lossen. Je kunt het bedrag waarvoor je BTW vrij kunt kopen variabel maken. Zeg voor het gemak 150 euro per maand als maximum en aflopend voor mensen die net boven de gestelde grens zitten. En uiteraard niet alleen naar inkomen kijken maar ook naar bezit. En dat budgetcoaches idee is leuk als het om mensen gaat die genoeg te besteden hebben maar het verkeerd besteden. Die vallen toch al buiten de pasjes grens. Dat is voor mensen die honderd euro nodig hebben maar er maar 90 krijgen. En daarbij moet ook eens bekeken worden of de snelheid waarmee alles wordt afgewenteld op smartphone, tablet en/of computer ook eens worden bekeken. Mensen worden min of meer door de overheid gedwongen dat soort zaken inclusief abonnement aan te schaffen.
Leek mij ook geen verkeerd idee, maar 2 problemen. BTW is een belastingverhaal dus ik vermoed dat je met veel gemeenten hetzelfde moet willen en dan voor goedkeuring naar de overheid stappen. En als tweede het voorkomen van fraude. Hoe voorkom je dat iemand zijn/haar pasje aan familie of vrienden geeft om ook BTW vrij te shoppen. Of hoe voorkom je dat iemand dan met dat pasje de boodschappen van de hele familie doet. Ik denk dat je ter voorkoming van beide gevallen aan het pasje gewoon een wekelijks maximum bedrag (afhankelijk van het aantal personen die er van moeten leven) aan de te kopen boodschappen moet koppelen. Alles boven dat bedrag is dan gewoon met BTW betalen.
Een armoedepasje zal niet werken om 2 redenen ; enerzijds omdat de gebruikers (die het echt nodig hebben) zich ervoor schamen en anderzijds omdat de gebruikers (die het NIET nodig hebben) er schaamteloos misbruik van zullen maken om goedkoper uit te zijn.
De echte aanpak zal hem zitten in het reduceren en controleren van uitgaven. Vaak geven mensen gewoonweg meer uit dan ze zich kunnen veroorloven.
Alle echte aanpakken zijn lange termijn zaken. Op korte termijn moeten de betrokkenen geholpen worden.