Uit een onderzoek naar tevredenheid over de Wmo in de gemeente Weert blijkt dat inwoners tevreden zijn en zelfs meer tevreden zijn dan vorig jaar. 80% van de inwoners geeft aan dat de ondersteuning die zij krijgen ervoor zorgt dat hun kwaliteit van leven verbetert. 85% van de inwoners kan zich beter redden. Deze percentages zijn ruim 10% hoger dan vorig jaar. Een punt van verbetering is de snelheid waarmee de inwoners worden geholpen.
De gemeente wil weten wat de inwoners vinden van de ondersteuning die zij krijgen vanuit de Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning). Onlangs hebben onafhankelijke bureaus twee onderzoeken uitgevoerd naar de ervaringen in 2016. Het eerste onderzoek richtte zich op de ervaring van inwoners met de Wmo in het algemeen. Dit kan bijvoorbeeld dagbesteding zijn, een rolstoel of begeleiding bij het zelfstandig wonen. Er hebben 350 personen deelgenomen aan het onderzoek. Het Wmo platform Weert heeft een actieve rol gehad. Het tweede onderzoek keek specifiek naar hulp bij het huishouden. Onafhankelijke en gecertificeerde kwaliteitsinspecteurs hebben 170 klanten thuis bezocht.
Resultaten
De inwoners zijn tevreden over de Wmo. De tevredenheid is op veel onderwerpen groter dan een jaar geleden. De ondersteuning die de gemeente biedt heeft het gewenste effect. 80% van de inwoners geeft namelijk aan dat de ondersteuning die zij ontvangen hun kwaliteit van leven verbetert, 85% kan zich hierdoor beter redden. Daarnaast geeft 81% aan dat de ondersteuning past bij de hulpvraag. Dit is 11% meer dan vorig jaar. Het percentage inwoners dat de kwaliteit van de ondersteuning goed vindt is met 12% gestegen tot 82%.
Ook de kwaliteit van de hulp bij het huishouden is op orde. Onafhankelijke technische inspecteurs beoordelen de schoonmaak met een 7,5. De inwoners geven een 7,2. 96% geeft een voldoende. Tevredenheid over de vervanging bij ziekte en verlof scoort het laagst met een 6,2, maar hier is wel een sterke verbetering zichtbaar ten opzichte van het vorige onderzoek.
Vervolgacties
De resultaten van de onderzoeken zijn positief. Toch wil de gemeente de dienstverlening op een aantal punten verbeteren. 20% van de deelnemers vindt dat de gemeente hen niet snel genoeg heeft geholpen. De gemeente onderneemt nu actie om de snelheid te verbeteren. Daarnaast ontvangen inwoners betere informatie over de mogelijkheid om een onafhankelijke cliëntondersteuner in te schakelen. Dit is iemand die helpt de weg te vinden naar zorg en ondersteuning. Tot slot wil de gemeente overbelasting bij mantelzorgers voorkomen en wil daarom weten aan welke ondersteuning zij behoefte hebben. Punt Welzijn biedt mantelzorgondersteuning aan voor de inwoners van Weert. Zij gaat hierover in gesprek met mantelzorgers.
Mensen durven vaak niets te zeggen omdat men bang is hulp te verliezen. En als er bij de keukentafelgesprekken niet iemand aanwezig is die voor hun opkomt worden ze vaak helemaal ondergesneeuwd. Eerst bezuinigd men bijna 3 miljoen en doen het in een “spaarpotje” en later verlaagd men de eigen bijdrage WMO. Sigaar uit eigen doos. Voorbeeld: alleenstaande man 83 jaar met COPD krijgt anderhalf uurtje hulp per week om huis schoon te maken.
Het hangt er natuurlijk ook af wat de vragen zijn in zo een onderzoek. Onze tip, raadsleden en ambtenaren loop eens mee met de mensen die de zorg verlenen.
Laat ik ermee beginnen dat ik van een aantal raadsleden in ieder geval zeker weet dat ze hun oor zeer regelmatig te luister leggen bij mensen die in ze zorg werken. Zorgmedewerkers zijn soms ook lid van een politieke partij…
Daarbij stoort het mij dat u bij steevast verkeerde informatie geeft. De gemeente krijgt een bedrag voor zorg uit Den Haag. In Weert gaat dit volledige bedrag naar zorg en daar is nooit op bezuinigd. Ik heb u dit vaker oprecht proberen uit te leggen. Òf u luistert niet, of u begrijpt het niet, of u wil niet luisteren uit politieke overwegingen.
Indien u wenst wil ik het graag voor de denk ik zesde of zevende keer uitleggen.
Natuurlijk luisteren wij, maar dan op de juiste plekken. Vroeger zou de SP
om meer geld gevraagd hebben voor de zwakkeren. Maar nu men in het college zit vind men het al gauw ok. Ook landelijk is men het vertrouwen kwijt in de SP, en zakken ze in de peilingen.
Nogmaals op de zorg is niet bezuinigd. En trouwens schandelijk dat u mensen die het niet breed hebben of zorg nodig hebben ‘zwakkeren’ noemt. Iemand zal het maar over je zeggen!
En de SP zou niet meer geld vragen voor mensen die het niet breed hebben?
https://weert.sp.nl/nieuws/2017/09/hele-raad-voor-twee-miljoen-aanpak-armoede
Volgens mij volgt u het nieuws niet echt… En die peilingen, tja… volgens uw eigen peiling gaat u bij de komende raadsverkiezingen minstens de helft van de zetels halen in de Weerter raad. Er is maar één echte peiling en die is in maart volgend jaar.
Hadden wij gelezen ja, sigaar uit eigen doos zoals wij dat al eerder noemden. Financieel zwakkeren bedoelde wij, niet anders.
U was ook tegen de afbraak van de goedkope huur huizen van de Pastoor Frantzenstraat, en nu woont u zelf in die nieuwe wijk.
De helft van de zetels zou prachtig zijn, maar wij zijn met elke zetel heel blij. In Maart is het geen peiling maar verkiezingen.
Als u nu ook eens uitlegt waarom het een sigaar uit eigen doos is dan kunnen we de discussie aan.
U speelt het op de man en heeft het over mijn woonplek. En wat wil u daarmee zeggen? U maakt u altijd sterk voor het opknappen van de Dries terwijl uw partijleider daar zijn winkeltje heeft?
U kunt het beter bij het onderwerp houden want als u in het nauw gedreven wordt gaat u er altijd andere dingen bij halen.
Als je eerst geld over houd op die zorg, wij noemen dat bezuinigingen, want als je de lat kwa regels hoog genoeg legt hou je over. En dan later dat geld uitgeeft en net doen alsof extra is, dan noemen wij dat sigaar uit eigen doos.
Stja, u reageert als persoon dan reageren wij op u als persoon, logisch toch?
Wat de Dries betreft heeft hij zich al ingezet voor de PvW bestond.
U en het raadslid dat naar Rotterdam is vertrokken zou zich daar voor inzetten, wat helaas niet is gebeurt. Het enige wat ze daar hebben gezien was een SP schuursponsje in de bus voor de verkiezingen.
Vreemde uitleg van bezuinigingen. Maar uw partij staat inmiddels bekend om het laat ik het maar ‘creatief uitleggen van de werkelijkheid’ noemen.
Reageren op de persoon hoeft niet. Ook inmiddels een kenmerk van uw partij. De integriteit van mensen in twijfel trekken of ze soms zelfs verdacht maken. Besmeuren met met modder is geoordloofd zolang er maar een puntje gemaakt kan worden.
Tot slot, de Dries. Alsof het nog niet genoeg was bent u blijkbaar ook van het wij vragen, u draait maar. Cliëntelisme heet dat met een moeilijk woord, zoek het maar eens op. Wij pakken liever iets samen met de mensen aan, dat zijn echte overwinningen.
Kortom, dat schuursponsje kunt u goed gebruiken. Als u partij ergens opduikt begint het te stinken en wordt het vuil. Beter uw leven, speel het spel netjes en kom met ‘oplossingen’ die meer zijn dan het niveau verjaardagsfeestjespolitiek…
Stja heer Goubet, ‘its the truth that hurts’.
U spreekt van eerlijk spelen. Iets van logo en rechtszaak, dat noemt u eerlijk?
Clientelisme, het is arrogant dan wel het getuigt van hoogmoed om op voorhand iemand te adviseren om de betekenis op te zoeken. U insinueert hier dat u het weet en de ander niet. U plaatst zich hier op een voetstuk op basis van een aanname. Daarnaast wekt u de indruk dat intelligentie bepalend is of iemand wel of niet op een integere manier de burger kan dienen.
Leesvoer voor wie interesse heeft vindt u hieronder. Een correcte en juiste column van Femke Halsema. Nederland hangt ervan aan elkaar, elke partij. Elke partij dus…misschien vormt het FvD een positieve uitzondering, misschien.
Van de correspondent..nl. Ben daar lid van dus heb ik het hierheen kunnen kopiëren
———
Weinig politici begrijpen het bedienen van de eigen achterban zo goed als voormalig CDA-Kamerlid
NRC Handelsblad schreef een portret van Schreijer. Annie Schreijer. Als zij in een debat of een krant terloops meldde dat aan haar keukentafel werd gemord, dan wist elke CDA’er hoe laat het was. Dan was de hele Twentse boerenstand boos en gemobiliseerd – en door Annie van koffie en boterhammen voorzien – en moest een aangekondigde milieumaatregel of bezuiniging op landbouwsubsidie subiet worden opgeborgen. Anders gooiden Annie en haar achterban de kont tegen de krib en dat kon stemmen kosten. Veel stemmen.
Verdediging van de groep waaruit je voortkomt, het beschermen van het eigen deelbelang of de regio, geeft een parlementariër vaste grond onder de voeten
Annie en haar achterban zijn kostbaar goed in het CDA. Nadat ze uit de Kamer vertrok werd ze tot lijstduwer bij de Europese verkiezingen gebombardeerd. Het CDA hield de vijf zetels die ze al had, één ervan werd echter ingenomen door Annie, die maar liefst 113.000 voorkeursstemmen kreeg. Tot grote schrik van de CDA-leiding, die wel haar stemmen maar niet haar keukentafelgemor wilde, besloot Annie het namelijk niet bij symboliek te laten maar ook in het Europese parlement haar achterban trouw te bedienen.
Cliëntelisme zit in de vezels van het Nederlandse politieke bestel. Limburgers voor Limburg, vakbonders voor de bonden, Jos van Rey voor zijn vrienden, Groningers voor de Hanzespoorlijn, boeren voor de landbouwsubsidies, vrouwen voor de kinderopvang, Ad Koppejan voor de Hedwigepolder en allochtonen voor migrantenleed.
Hoewel Nederland geen kiesdistricten kent en Kamerleden voor hun verkiezing niet afhankelijk zijn van hun eigen achterban, heeft de verzuiling wel haar sporen nagelaten. Verdediging van de groep waaruit je voortkomt, het beschermen van het eigen deelbelang of de regio, geeft een parlementariër vaste grond onder de voeten en respect bij collega’s en de parlementaire pers: hij weet tenminste waarover hij het heeft en trekt stemmen. Veel stemmen.
Het zwaard van electorale inhaligheid
Aan het gedrag van de twee opgestapte PvdA-Kamerleden, Tunahan Kuzu en Selcuk Öztürk, is dan ook niet zoveel Turks. Het past naadloos in de Nederlandse traditie van cliëntelisme. En laten we wel wezen, als de twee heren Brabantse boeren waren geweest die op luide toon, wapperend met hun voorkeursstemmen, het kabinet op het landbouwbeleid hadden gekapitteld, dan was er ook niet zoveel aan de hand geweest.
Dan had de voorzitter van de PvdA waarschijnlijk gezegd dat het goed is dat er PvdA’ers zijn met hart voor het platteland, dat de armoede onder de boeren niet mag worden vergeten en had de fractievoorzitter nog eens onderstreept dat hij altijd ruimte geeft aan een afwijkend geluid. Ruimhartig en zelfs een beetje trots was hen ook een symbolische tegenstem gegund bij de landbouwbegroting.
Aan het gedrag van de twee opgestapte PvdA-Kamerleden, Tunahan Kuzu en Selcuk Öztürk, is niet zoveel Turks. Het past naadloos in de Nederlandse traditie van cliëntelisme
Het probleem is veel meer dat de clientèle van de twee Kamerleden – nationalistische Turken die sympathiseren met de Turkse president Erdogan – helemaal niet thuishoort in de PvdA. Beide heren hebben, volgens Diederik Samsom, opvattingen over vrijheid, tolerantie en emancipatie die al twee jaar lang ‘telkens schuurden.’
De PvdA is, met andere woorden, gevallen in het zwaard van de electorale inhaligheid. Maar ook hierin, in de kortzichtige omhelzing van cliëntelistische politiek, zijn de sociaaldemocraten bepaald niet uniek. Het is wijdverbreid en goed genesteld in alle politieke partijen. Bovendien wordt het niet minder.
Je zou zelfs kunnen zeggen dat cliëntelisme, verpakt in het politicologenjargon van de ‘personalistische politiek,’ aan een stille opmars bezig is. Je hoeft geen Nederlands-Turkse parlementariër te zijn om trots je persoonlijke, hechte band te etaleren met ‘Henk en Ingrid,’ de ouderen, de moslims, de antimoslims, de automobilisten, de boeren, ‘de hardwerkende Nederlander’ en de dieren.
Hoeveel sexyer is het niet om de verdediger van Zwarte Piet te zijn, en dat beloond te zien in het stemgedrag van Piets aanhang, dan om de drager te zijn van zoiets sufs en mufs als het ‘algemeen belang.’
Natuurlijk, de meeste parlementariërs hebben oprechte, liefdevolle intenties als zij een wijk adopteren, een noodlijdende zorginstelling de hunne maken, een spreekuur voor de meest kwetsbaren openen of aanhoudend aandacht vragen voor de Twentse boerenstand. Alleen, in een politieke democratie waar ‘nabijheid’ wordt gepredikt als bewijs van geschiktheid, is het niet gek dat cliëntelisme vaker de kop opsteekt.
Het gelijk van Balkenende
In 1998 is de voorkeursdrempel van 50 procent van de kiesdeler verlaagd tot 25 procent. De eenvoudige, in retrospectief nogal naïeve gedachte was dat de politiek geloofwaardiger werd als burgers politici makkelijker rechtstreeks zouden kunnen kiezen.
Toen dat effect uitbleef stelde D66 in 2005 voor de voorkeursdrempel nog eens te halveren tot 12,5 procent, terwijl het
Lees hier het voorstel. Burgerforum kiesstelsel zelfs voorstelde om deze geheel af te schaffen. De toenmalige regering-Balkenende verwierp beide voorstellen, omdat cliëntelisme op de loer lag.
Inmiddels, bijna twintig jaar in het bezit van een relatief lage voorkeursdrempel, hoef je geen Motivactiononderzoek te laten doen om vast te stellen dat Balkenende een keer gelijk had.
De politiek is er niet geloofwaardiger op geworden en burgers zijn zich niet meer verbonden gaan voelen. Wel zie je nerveuze politici op zoek naar achterbannen, incidentenpolitiek, afsplitsingen en fragmentatie. Ernstiger is het nog als politieke partijen, zoals nu de PvdA, ongeschikte politici juist toelaten omdat hun clientèle zo electoraal aantrekkelijk is.
Als er al een les te leren valt uit de affaire met de Turkse Kamerleden, dan is het in ieder geval niet dat er een Turks probleem is geïmporteerd, noch dat dit typisch PvdA is. Wel maakt het zichtbaar dat een personendemocratie kan overhellen naar een clientèledemocratie. Misschien is het tijd om een stem op een partij en op een programma, in plaats van op een politicus, te herwaarderen.
Konden we maar eens op een partijprogramma stemmen dat ook werd uitgevoerd, maar het is normaal dat er compromissen moeten worden gesloten tussen twee of meer partijen waardoor je nooit weet waarop je stemt. Er is geen enkele partij die het lef heeft te zeggen dat er bepaalde punten zijn waar niet aan kan worden getornd ook al betekent dat geen bestuur. Als een partij dat lef wel zou hebben denk ik dat ze bij herverkiezingen veel stemmen zouden krijgen.
Sta mij toe beste heer Goblet om als burger ook nog iets te vinden over de bijzonder kwalijke houding van de SP mbt de zorg. Helemaal nu u hier schrijft dat er niet op de zorg bezuinigd is. Er is keihard bezuinigd, er zijn namelijk miljoenen extra onttrokken in Weert, BOVENOP de bezuinigingen die door Den Haag zijn opgelegd. Dat u dit nu opnieuw ontkent maakt u een notoire leugenaar…
Hee! Daar hebben we hem ook weer. Hoe is het? Is je interesse toch weer gewekt?
Ja Jeroen, ik wilde na een aantal maanden weer eens kijken op deze gemeentelijke spreekbuis om te kijken of er nog wat te liegen viel. En verhip, het werd een behoorlijke trip. Daarnaast noemde je mijn naam zonder dat ik in de buurt was, dus dat nodigde ook uit om te reageren.
Heb je me gemist?
Je vraagt trouwens hoe het met me is. Ben je werkelijk belangstellend of is het een soort van dooddoener die velen in de huidige tijd gebruiken om hoegenaamd betrokken over te komen? Wil je het werkelijk oprecht weten Jeroen?
En met deze mogelijke leugen – mogelijk want ik weet niet of u het meent- ontwijkt u mijn inhoudelijke antwoord.
Drie berichtjes in tien minuten? Volgens mij draait het weer voor je ogen. Denk wat je wil, doe wat je wil, het zal mij een zorg zijn.
Ik hoef niet te onthouden wat ik zeg. Dat schrijft en praat makkelijk. Als je liegt moet je altijd onthouden wat je schrijft.
Maar ook deze bijdrage omzeilt de inhoud.
Conny Beenders zou wellicht nu drie regels nodig hebben om deze opstelling meesterlijk te omschrijven als zijnde een competentie. Dit deed ze eerder met de leugenaar Van Eersel(volgens haar een leugenaar, niet naar mijn mening) Voor mij bent u met dit gedrag een huichelaar en is dat verre van een goede eigenschap.
Tip voor een vervolg onderzoek, Hou eens een open vragenlijst naar de mensen die mantelzorg (moeten) verlenen waarbij heel duidelijk de privacy wordt beschermd (dus niet via een formulier op internet want dan kan iedereen meteen aan het IP adres zien wie een bepaald antwoord geef)t.