Raoul Bakkes is met ingang van 1 september 2018 de nieuwe directeur Zorg en Dienstverlening van Stichting Land van Horne. Hij volgt Léon Wijers op, die per 1 januari 2019 formeel met welverdiend pensioen gaat.
Vanaf 17 september zal Raoul Bakkes officieel de taken van Léon Wijers overnemen. Samen met het managementteam zal hij de ambities en vraagstukken van Stichting Land van Horne oppakken. Zijn eerste project is de nieuwbouw van het zorgcentrum St. Martinus in Weert, waarbij ook de werving van nieuwe medewerkers van groot belang is. Raoul gaat verder aan de slag met de portefeuilles woonzorg, behandeling, schoonmaak, textielverzorging, voeding en recepties.
Léon Wijers, de huidige directeur Zorg en Dienstverlening, kondigde eerder dit jaar aan met pensioen te gaan. “Na een dienstverband van ruim 33 jaar is de tijd gekomen om het stokje aan iemand anders over te dragen.” In november is er voor Léon een passend afscheid.
De zorgsector is bij Raoul Bakkes niet onbekend. Zo werkte hij bij verschillende publieke organisaties waar hij zich onder meer richtte op de zorg. Daarnaast heeft hij bijna 9 jaar gewerkt bij Proteion waar hij meerdere managementfuncties bekleedde. Na een korte overstap naar het bedrijfsleven is hij per 1 september 2018 begonnen als directeur Zorg en Dienstverlening bij Stichting Land van Horne. Met deze nieuwe functie geeft hij invulling aan zijn ambitie om wederom van betekenis te zijn voor medewerkers en cliënten in de zorg.
De eerste weken staan in het teken van kennismaking, overdracht en het bezoeken van de verschillende zorglocaties. Op de vraag wat zijn eerste indruk is van Land van Horne, zegt hij: “Een stabiele, betrouwbare en warme organisatie, met stuk voor stuk mooie locaties en betrokken medewerkers”.
Stabiel en betrouwbaar ? En werving nieuw personeel!!
Personeel rent daar weg!! Op sommige wijken komen ze 90 uur per week aan handjes te kort.
Vrees dat opa en oma hun ontlasting voor een paar dagen moeten ophouden
Ze durven er zeker geen leeftijd bij te zetten op welke leeftijd hij met pensioen gaat.
In 1985 van school gekomen en in 2018 gestopt met werken. Netto 33 jaar.
Dat is heel wat anders dan de verpleegsters die met 19 beginnen en met 68 met pensioen kunnen gaan. Netto 41 jaar ploeteren. Terwijl hij nooit meer dan een klapper in zijn handen heeft gehad.
Heeft ie het toch goed geregeld voor zichzelf. Wie de rekening betaalt, wie denk je?
Kalkaanslag lost op in azijn.
Vermoed dat bij u thuis in de toiletpot geen spoortje kalk te bespeuren is.
Jammer dat je de clou eerst moet uitleggen…
Vond het wel een nette manier om “azijnpisser” uit te leggen.
Jij lacht op feestjes zeker het hardst om je eigen grappen?
Een grauwelaar moet natuurlijk
gr-ouwe-le