In het kader van ‘70 jaar Molukkers in Nederland’ hebben Nico Pattinaya, Chris Kainama en Lies Peeters-Mairuhu, namens de Molukse gemeenschap in Weert, op donderdag 8 april een onderhoudend gesprek gehad met burgemeester Leppink.
Het centrale thema was ‘erkenning van het hun aangedane leed, gedaan door de Nederlandse regering’. Verder spraken de drie Weertenaren de uitdrukkelijke wens uit om ‘de 1e generatie Molukkers die hier in Weert begraven zijn, een ‘ere-graf’ te geven als blijk van respect en erkenning’.
Deze bijeenkomst vond plaats naar aanleiding van een ingezonden artikel in De Volkskrant van elf burgemeesters van gemeenten met veel Molukse inwoners.
De burgemeesters deden een oproep aan de nieuwe regering om dit bijzondere jaar aan te grijpen om tegenover de Nederlandse samenleving te erkennen dat ‘de wijze van ontvangst en opvang destijds Nederland onwaardig is geweest en dat dit diepe sporen heeft nagelaten tot op de dag van vandaag’.
70 jaar geleden
Op 21 maart 2021 was het namelijk 70 jaar geleden dat Molukkers, ofwel KNIL-Ambonezen, voor een tijdelijk verblijf van maximaal zes maanden naar Nederland werden gebracht. Op die dag kwam het eerste schip in Rotterdam aan. Het betrof geen vluchtelingen, asielzoekers of migranten maar loyale militairen die in het Nederlandse leger hadden gediend. Zij kwamen met hun gezinnen. De militairen hadden niet alleen gediend, maar ook gevochten in naam van onze koningin.
De Ambonezen werden ‘weggestopt’ in kampen die kort daarvoor nog door de Duitse bezetter waren gebruikt. De strijders voor de Nederlandse belangen werden zelfs ontslagen uit het leger. En van een snelle terugkeer was helemaal geen sprake meer. Er was veel leed, onbegrip en woede. Deze littekens zijn tot op de dag van vandaag nog voelbaar in de Molukse gemeenschap.
Ook in Weert werden begin jaren ’50 werden ca. 40 gezinnen gehuisvest in woonoord Tungelroy, in het voormalige kamp van de Nederlandse Arbeidsdienst (1942).
Weert
Tijdens het -positieve- gesprek met de burgemeester zijn er ook globaal enkele ideeën besproken, die in dit herdenkingsjaar gerealiseerd kunnen worden, zoals het plaatsen van een plaquette / informatiebord (mét foto’s) op de plek van het voormalige woonoord in de Tungelroyse Wallen, een indicatiebord langs de Wijffelterbroekdijk, een monument in de binnenstad en een herdenkingsdag met informatie en muziek.
Contact
Burgemeester Leppink beloofde om zo spoedig mogelijk informatie in te winnen bij het Nederlands Genootschap van Burgemeesters en met name bij de elf burgemeesters van gemeenten met een grote Molukse populatie. Weert heeft weliswaar geen Molukse wijk, maar heeft wel een bijzondere relatie met de geschiedenis van het volk.
Toen de voormalig militairen en hun gezinnen in 1951 voet aan wal zette, werd een groot aantal gezinnen ondergebracht in woonoord Tungelroy. Ook zal het verzoek van de initiatiefgroep besproken worden binnen het college van B&W.
Een bijdrage van Jan Leenders
Als Indië/Indonesië een land als Nederland was geweest, had Slumme Henderik gelijk gehad, dus zo gek was zijn reactie niet. Helaas was alles anders, maar om het goed te doorgronden, moet je echt meer weten of bijvoorbeeld geschiedenis gestudeerd hebben. Met de wetenschap van nu is het makkelijk anders te oordelen, alhoewel…..Nog steeds heeft onze regering geen excuus aangeboden en de consequenties van zo’n excuus aanvaard. SCHANDE!!!!!
Je zou toch minstens moeten weten dat knil ambonezen in dienst waren van het Nederlandse leger en nsb simpel landveraders waren en geen militairen.
Wat weer een achterlijke reactie, weer typisch slumme henderik, de klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt.
ps Johan Hendrik Slimme, op 12 juli 1737 in dienst van Verenigde Oostindische Compagnie.
Familie van jou.
Ja, letterlijk als Uitschot en weggestopt in mensonterende kampen ergens ver achteraf zonder maar enige vorm van voorzieningen of sanitair. Het is en blijft een grote schande wat men deze mensen heeft aangedaan en of dit OOIT nog goed te maken is, betwijfel ik ten zeerste.
Nederland zat daar langer dan 300 jaar. Dat is heel anders dan dan die Duitsers die hier even een paar jaar hebben huisgehouden.
Het lijkt misschien vreemd, maar je moet wel bedenken, dat Indië (Indonesië) niet 1 land was, maar een verzameling landen/eilanden met veel verschillende volkeren. Daar heeft Nederland (on)gepast misbruik van gemaakt met een “verdeel en heers” politiek. Daar is o.a. het Molukse volk slachtoffer van (geworden). We hebben dit nooit goedgemaakt!
Gerard, je had het in een andere reactie over “met de wetenschap van nu”.
Dit is allemaal 400 jaar geleden al begonnen, en jij zegt nu dat dit ongepast was.
Hoever ga je dit doordrijven; moeten de Romeinen (die ook verdeel en heers pleegden en soldaten van overwonnen volkeren gebruikten en ze daar nooit voor bedankt hebben of de excuses hebben aangeboden) nu ook overal excuses gaan aanbieden? Of de Grieken, Egyptenaren, Spanjaarden, Engelsen, Fransen maar zeer zeker ook de volkeren in Azië en in Afrika, en ga zo maar door; dit is meer regel geweest dan uitzondering.
Als de insteek nu eens zou zijn “de historie heeft ons allemaal daar gebracht waar we nu zijn; niets meer aan te veranderen maar vooral gebruiken om van te leren” en minder te gaan verwijten naar wat in het verleden gebeurd is, gedaan door mensen die al lang dood zijn.
Meer samenwerken aan een positieve toekomst, samen en niet tegen mekaar.
Juist door telkens weer af te geven op deze historie en “onze slechte voorouders” wordt het draagvlak verminderd en horen mensen alleen maar “onze voorouders worden te kakken gezet dus ik gooi de kont tegen de krib”.
Ik hoop dat, in heel Nederland, elk deel van de Nederlands bevolking zich gewoon medelander mag en kan voelen, met gelijke rechten én plichten voor iedereen.
Als ik in Duitsland een biertje drink op een terras eis ik ook geen excuses omdat ik 2 van mijn grootouders nooit heb mogen ontmoeten.
Wat verkeerd is, is verkeerd en wat krom is, kan je nooit recht praten. Bovendien zijn de oude Egyptenaren, Grieken en Romeinen al eeuwen verdwenen en ik heb nog de Molukkers in 1951 en later als landgenoten en vrienden mogen verwelkomen en een hart onder de riem gestoken: “Alles komt goed! Vertrouw op onze regering.” Nu schaam ik mij hier voor. Tot nu toe is er bitter weinig waargemaakt. HET KAN NOG, hoewel…….