Op zaterdagavond 21 december zal om 19.00 uur het Vredeslicht in de dekenale Sint Martinuskerk door de Broederschap worden binnengedragen. Na de eucharistieviering wordt de mogelijkheid geboden om dit licht mee te nemen naar huis. Ook in diverse parochiekerken van dekenaat Weert zal dit licht tijdens het weekend van 21 en 22 december worden aangereikt. Indien gewenst kan iedereen het Vredeslicht thuis verwelkomen.
Het Vredeslicht wil mensen motiveren om in de dagen rond Kerstmis op een eenvoudige, maar toch bijzondere wijze een beetje hoop, vreugde en hartelijkheid aan medemensen door te geven, zonder veel woorden. Een eenvoudig symbool; enkel wat licht en warmte.
Vredeslicht
Het aanreiken van het Vredeslicht vloeit voort door inspanningen van mensen die een brandend vuur over een afstand van 4000 kilometer aan elkaar weten door te geven. De bedoeling is om mensen met een positieve boodschap op een aangename wijze met elkaar te verbinden. Vanuit een klein vlammetje, dat door mensen wordt doorgegeven, ontstaat er zo een zee van licht. Een baken, dat de weg wijst naar de vrede. “Van hart tot hart, van ziel tot ziel. Dat is wat het Vredeslicht wil doen!”
Vertrekkend vanuit Bethlehem in Palestina
Het Vredeslicht zal door een kind ontstoken worden aan de Vredesvlam in de geboortegrot in Bethlehem. Vanuit deze stad, waar verschillende culturen proberen samen te leven, waar de bevolking momenteel kreunt onder de bombardementen, zal dit vlammetje zich brandend verder over de wereld verspreiden. Op zaterdag 21 december, de donkerste dag van het jaar, zal het aankomen in het dekenaat Weert.
Een lopend vuurtje met een duidelijke boodschap
Tijdens het weekend van 21 en 22 december zal de Broederschap het licht aanbieden aan diverse parochiepriesters van het dekenaat, om het vervolgens in hun parochiekerk beschikbaar te stellen. Het is de vurige wens van de Broederschap om dit licht zelf dan verder te verspreiden. Thuis kan men dit bijzonder lichtje brandend houden tijdens de kerstdagen. Door het aan te bieden aan anderen, kan het een extra steun en teken van verbondenheid zijn voor wie de feestdagen, noodgedwongen of niet, in stilte, eenzaam of alleen, doorbrengt.
