Column – As dejjae vreuger woeëtj wieëte wi-j emes zien verkânsie waas gewaesj, dan beldje gae ze op asse weer thoês wore gekaome, of gae gingtj beej ze langs.
En as dejjae bieëldje beej de verhaole woeëjtj hebbe, dan koszje baeter efkes wachte mét det langsgaon, want de fotorölkes móste ieërst nog weggebrachtj waere en dao kós in dae tiêd toch al gaw e waek oeëverhaer gaon vuuërdet de foto’s ontwikkeldj wore.
Det és noow waal ânges; via What’s app waere d’r drek al fotokes gedaeldj métte thoêsbliêvers en as dejjae ‘n bitje actief zeetj oppe social media kojjae zelfs alles innegang mét de hieël werreldj daele.
Det digitaal daele van al det bieëldjmaterioal hieët zoeë z’n vuuërdaele.
As de foto’s uch neet interessieëre, hoeëfdje neet ‘ne hieële aovendj net te doon as-of’. En gae kintj lekker snel doeërscrolle beej de 15 foto’s van ’t ontbijtbuffet of beej de wazige opnames van de bosjes woeë toch echt waal ein of anger mös te zeen mót zeen.
Mer ‘t haaj toch ouch waal wat; dejjae mét gezonde spanning de fotozaak binne kwoomtj stappe um eindelik ’t resultaat van eur eige fotografiekûnste te kinne bewoôngere. Mét ’n oeëverzichtelike 24 of 36 foto’s waaszje hieël efkes trök op eur verkânsiebestumming. En dan koszje ouch pas zeen of ‘t gelöktj waas um alles te gooj vast te légke. Mét ’n bitje pech stóngdje mét e staepelke wazige aafdrökke in eur hang.
Oeës pap maakdje vörâl dia’s i.p.v. foto’s en vae hele as gezin dan ouch regelmaotig ‘ne dia aovendj. Dan woeërt ’t projectieschêrm uutgeklaptj, de diaprojector kwoom op ziene stäönderd te staon en vae maakdje ’t os gemekkelik oppe bânk of inne drejstool. Pap mocht op ‘ne houte kuuëkestool of hoeëg krök naeve de projecter bliêve zitte zoeëdet vae allein mer “volgendje” hoeëfdje te rope en vae op oeës wînke bedeendj woeërte mét ’n noow dia as pap op ’t knöpke boeëvenop de projector dowdje.
Wi-j doonkerder det ’t waas, wi-j baeter dejjae de diaprojectie koszjae zeen. As ‘t ’s aoves langer leecht bleef, maakdje vae vae dan ouch ’ne bioscoop vanne gânk. De gânk haaj gein roête en as vae alle duuëre di-j oppe gânk uutkwome tow maakdje dan waasj pikkedoonker. Vae steldje veer kuuëkesteul in twieë ri-jkes van twieë op en de geur van ’t projectieschêrm en ’t zoemendje geluid vanne projector zörgdje vör ‘t complieëte plaetje vör ‘ne gewêldjige aovendj herinneringe ophale.
As de leste now dia’s bekieëke wore, kwoom altiêd weer de vraog: en pakdje noow dan ouch nog dia’s van vreuger? Want wi-j klein dejjae ouch waasj – vreuger bestóng zelfs toen al.
Een bijdrage van Marieke van Riet
👏