De bever is weer terug in de waterrijke gebieden van Limburg, waaronder ook in Weert.
Er is sprake van een gezonde en groeiende populatie. In de natuur is de bever van grote ecologische waarde, maar het dier kan ook zorgen voor schade en overlast. Om de bevers een geschikte leefomgeving te bieden en de schade te beperken, is een nieuw Faunabeheerplan Bever 2017-2020 opgesteld door de Faunabeheereenheid Limburg.
Medio vorige eeuw was de bever uitgestorven in Limburg. Na een voorzichtige terugkeer eind jaren negentig zijn er tussen 2001 en 2004 bevers uitgezet, met als doel de beverpopulatie te laten groeien. Inmiddels wordt het aantal geschat op 625 Limburgse bevers. Dit aantal neemt nog steeds toe. De verwachting is dan ook dat, als deze ontwikkeling zich doorzet, in de nabije toekomst meer schade en hinder door bevers ontstaat. Om dat te voorkomen, tegen verantwoorde kosten, is nieuw beleid nodig. Het Faunabeheerplan Bever 2017-2020 voorziet hierin.
Ecologisch belang
Langs de oevers van de Maas en haar zijbeken, vervullen bevers een ecologische sleutelrol. Het vreten aan bomen en struiken draagt bij aan een gevarieerde beplanting van de oever. Door dammenbouw in beken zorgen ze voor noodzakelijke vernatting. Hiervan profiteren in natuurgebieden andere moerasplanten, vissen, amfibieën en libellen. Ook wordt hierdoor water vastgehouden wat in tijden van droogte benut kan worden.
Schade en overlast
Buiten de natuurgebieden is de kans op schade en overlast groter. De afgelopen jaren hebben bevers schade aangericht door het graven aan dijken, oevers en gemalen, door ondergraving van fiets-, schouw- en wandelpaden en door vraatschade aan bomen en gewassen. Het grootste probleem is dammenbouw in stromende wateren waardoor kwetsbare natuur en landbouwgrond onder water komt te staan als niet wordt ingegrepen. Deze schade, en het voorkomen daarvan, zorgt voor een stevig kostenplaatje. Alleen al in 2016 werd ongeveer 600.000 euro uitgegeven aan het herstellen en voorkomen van schade.
Kansrijke bevergebieden
Bevers zijn strikt beschermd en er mag alleen worden ingegrepen met een ontheffing op basis van een goedgekeurd Faunabeheerplan of met een gedragscode. In het nieuwe faunabeheerplan bever 2017-2020 zijn zogenaamde Kansrijke Bevergebieden aangewezen. Aangezien de bever watergebonden leeft, bestaat de kern van deze kansrijke Bevergebieden uit wateren of waterlopen. Dit zijn onder andere de Natura 2000 gebieden; Maasduinen, Leudal, Roerdal, Swalmdal en de Grensmaas, maar ook de Maas en de Geul. Dit zijn gebieden in beheer bij terreinbeheerders, het Waterschap Limburg en Rijkswaterstaat. In deze gebieden krijgen de bevers de ruimte, en is er uitwisseling mogelijk met andere populaties. Alle instanties spannen zich samen in om de bever zich hier thuis te laten voelen. Hierdoor blijft de bever voor de toekomst in Limburg behouden. Het gaat om circa 500 dieren. Bij (dreigende) schade mag met een ontheffing slechts beperkt worden ingegrepen. Het gaat dan concreet om het verlagen of verwijderen van dammen of het verwijderen van een burcht.
Maatregelen
Buiten de kansrijke leefgebieden mogen betrokken instanties, zoals Waterschap Limburg, met een ontheffing maatregelen treffen om bij (dreigende) schade, als uiterste maatregel de bever te verwijderen. Dit gebeurt aan de hand van een escalatieladder. Eerst wordt geprobeerd om het verblijf van de bever te ontmoedigen, zoals het verlagen of afbreken van dammen of het verwijderen van een burcht. Leiden deze maatregelen niet tot het gewenste effect, dan is het verwijderen van de bevers de overgebleven maatregel om schade te voorkomen.
Indien er mogelijkheden zijn om de bevers in voor hen geschikte natuurgebieden weer los te laten dan heeft dat altijd de voorkeur. Pas als dit in alle redelijkheid niet mogelijk is, dan wordt er, als uiterste maatregel, gekozen voor het doden van de bever. Op dit moment is verplaatsen binnen Nederland niet realistisch omdat in Limburg alle geschikte leefgebieden bezet zijn en andere provincies geen bevers willen uitzetten. Ook is er momenteel in het buitenland geen vraag naar Limburgse bevers.
De komende jaren wordt uitvoering gegeven aan het Faunabeheerplan. Hiermee blijft er een gezonde populatie bever bestaan en kan er wettelijk snel worden gehandeld indien de bever onacceptabele schade veroorzaakt waarmee de maatschappelijke kosten laag blijven. Daarnaast wordt ook ingezet op het uitvoeren van preventieve maatregelen om schade door bevers te voorkomen, zoals het plaatsen van rasters in kwetsbare gebieden.
Het Faunabeheerplan is tot stand gekomen in overleg met de Provincie Limburg, Faunabeheereenheid Limburg, Waterschap Limburg, LLTB, terreinbeheerders, Rijkswaterstaat, Sportvisserij, jagersverenigingen en Dierenbescherming.
625 bevers, € 600.000,- aan kosten en dan ook nog jaarlijks !
Rapportjes, escalatieladders maken, roosters.. het zal best goed zijn voor de werkgelegenheid enz. maar voor we het weten willen de milieuactivisten de wolf graag terug hebben. Mss ietsje te ver doorgeschoten ?
ik lees in de telegraaf dat er vandaag toestemming verleend is tot het afmaken van bevers…….dus……eerst dit artikel en een uur later toestemming volgens de telegraaf
http://www.telegraaf.nl/binnenland/29214091/__Limburg_staat_afschieten_beschermde_bever_toe__.html
hier staat een en ander toch echt anders beschreven als op weert de gekste……maar liefst 125 bevers moeten “verwijderd” worden, dus heer goubet…..weer ingrijpen van de mens en over paar jaar maar weer uitzetten of wat??
Als er teveel zijn dan moet er inderdaad ingegrepen worden. Daar ben ik helemaal niet tegen en hoor je me ook niet zeggen.
Het is me niet duidelijk waarom een uitgestorven diersoort weer kunstmatig nieuw leven moet worden ingeblazen. Parallel daaraan mag er vooral weer geen schade ontstaan. Dat klinkt als een hele dure bezigheid/ hobby van overheidsinstanties op onze kosten.
De bever is door menselijk toedoen uit onze streek verdwenen. Ik vind het niet zo vreemd dat men dat weer wil herstellen. Men is in de afgelopen pak ‘m beet dertig jaar gelukkig tot het inzicht gekomen dat we in het verleden wellicht teveel hebben ingegrepen in de natuur. Waarom men de bever opnieuw heeft geïntroduceerd staat in het artikel onder het kopje ‘ecologisch belang’.
De bever is sinds 1826 uitgestorven geweest in Nederland.
Sinds die tijd is er nogal het een en ander veranderd in Nederland als ik alleen al kijk naar Weert vanaf der jaren ’70 zijn er de wijken graswinkel, Molenakker, Vrakker, Vrouwenhof, Laarveld etc bij gekomen hoe kun je dan ecologisch belang blijven verantwoorden? Ik vind het ook belangrijk maar het past niet in een dichtbevolkte omgeving waar mensen geen idee meer hebben wat de natuur is en wat het belang ervan is.
Bevers zorgen ervoor dat natuurgebieden natter worden en blijven. Dat is een goed idee om ervoor te zorgen dat wij droge voeten houden. Het is overigens niet alleen bebouwd gebied dat is toegenomen, in de laatste twintig à dertig jaar is ook het oppervlak aan natuurgebieden toegenomen. Ik zie dus ruimte voor de bever. Daarbij, doordat we ook om andere redenen investeren in bijvoorbeeld schoner water was de bever vroeg of laat vanzelf terug gekomen.
Hè ?
Nederland is groter geworden ? Bebouwd nam toe en natuurgebieden ook ? Vreemd.
En dan 2) de bever zou vanzelf terugkomen ?
Waarom geven wij allemaal dan zoveel geld uit ?
Nee hoor. Het oppervlak aan landbouwgebied neemt af. Het zou kunnen dat de bever pas over een groot aantal jaren was terug gekomen simpelweg door het feit dat ze van ver hadden moeten komen. De meerwaarde van de bever blijkt uit het artikel en wordt ook aangehaald in verschillende reacties op het artikel.
Ah..okay. Duidelijk, thx
Ik ben op zich niet tegen de bever, maar het komt nu wel erg kunstmatig over. Door een beverdam komt een nestje korenwolven in het gedrang en dan duikt iedereen in de subsidie ruif.
Worden er straks ook dinosaurussen uit gezet als we die uit wat DNA kunnen kweken? 😉
Persoonlijk zie ik liever een beverdam dan zo’n kunstmatige aluminium dam in de natuur. Afgelopen week nog een mooie beverdam gezien tijdens de avondwandelvierdaagse in Altweerterheide. De bever was zonder hulp ook wel teruggekeerd maar dan veel, veel langzamer.
Een verdreven diersoort herintroduceren is nog altijd iets anders dan het terugfokken van een beest dat echt uitgestorven is zoals de tauros. Dat is pas echt kunstmatig.