Column – De meningen over de corona-maatregelen zijn verdeeld. Zo vindt de één het dragen van een mondkapje tijdens het werk onnodig en is de ander juist te bang om tijdens de corona-pandemie aan het werk te gaan. Maar hoe zit dit juridisch? Twee rechtbanken hebben zich hier onlangs over uitgelaten. In dit blog gaan we daar nader op in.
Mondkapje weigeren
De werknemer van een banketbakkerij weigerde om een mondkapje te dragen tijdens het werk. Zijn werkgever had deze verplichting echter wel voor het hele personeel opgelegd. Door het niet dragen van het mondkapje werd de werknemer op non-actief gesteld en kreeg hij geen loon meer doorbetaald.
De Rechtbank Midden-Nederland bepaalde in haar uitspraak dat de werkgever zijn personeel mocht verplichten mondkapjes te dragen en de werknemer moest deze verplichting opvolgen. Een werkgever moet namelijk al het mogelijke doen om besmettingen op de werkvloer te voorkomen, nu hij moet zorgen voor een gezonde en veilige werkomgeving. Bovendien heeft de werkgever er financieel gezien belang bij dat zo min mogelijk werknemers ziek worden, namelijk om ziektekosten te besparen. Het dragen van een mondkapje was, volgens de rechtbank, een zeer beperkte inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de werknemer; hij werkte namelijk als chauffeur en hoeft tijdens het rijden, wat 80-90% van zijn werk omvat, het mondkapje niet te dragen. De rechter oordeelde dat, zo lang de werknemer de verplichting tot het dragen van een mondkapje niet opvolgt, de loonbetaling aan de werknemer door de werkgever mocht worden opgeschort (stilgezet) en de toegang tot het werk mocht worden ontzegd.
‘Werkangst’
In een andere uitspraak van de Rechtbank Rotterdam wilde een werknemer juist door angst voor corona niet komen werken op dezelfde dag als een collega die recent was hersteld van corona. De werkgever wilde de arbeidsovereenkomst door deze werkweigering opzeggen. Volgens de rechter ging de werkgever echter veel te snel over op ontslag en had hij de situatie anders aan moeten pakken. De werknemer wilde namelijk wel werken, alleen niet op de ochtend dat de betreffende collega er was. De werknemer wilde na het gedrag van de werkgever en de onterechte beëindiging van de arbeidsovereenkomst niet meer bij de werkgever blijven werken, waardoor de rechter het ontslag toestond. Door het gedrag van werkgever hing hier wel een behoorlijk prijskaartje aan: in totaal moest de werkgever rond de € 20.000,- betalen aan ontslagvergoedingen, niet genoten ouderschapsverlof, pensioenschade, advocaatkosten en proceskosten.
Toekomst
Het voorgaande roept de vraag op of een werkgever in de toekomst bijvoorbeeld mag eisen dat een werknemer zich laat inenten, of dat je als werknemer uit angst voor een niet-ingeënte collega mag weigeren op je werk te verschijnen. Wat vind jij?
Heb je vragen naar aanleiding van dit artikel, neem dan gerust contact op met een van de advocaten van Aben & Slag Advocaten ([email protected] of 0495-536138). Zij vertellen je graag meer over de mogelijkheden.
Peiling
Bekijk je dit bericht via de app en wil je op de peiling stemmen? Klik dan hier: https://iwdg.nl/3j3Tpmv
Zoals altijd, slecht artikel. SPAM!
Leg eens uit wat er slecht aan is
Juridisch van zeer lage kwaliteit. Er wordt tevens verwezen naar uitspraken van rechtbanken in eerste aanleg.
Om van deugdelijke jurisprudentie te spreken moet het gehele rechterlijke proces zijn doorlopen. Verder klopt de vertaling vanuit de betreffend uitspraak naar dit artikel niet.
Ik geloof toch dat je wat zaken verkeerd ziet, er word in het artikel niets gezegd over jurisprudentie, en een eerste aanleg is een uitspraak, waar advocaten naar kunnen verwijzen bij vergelijkbare zaken.
Daar wordt wel naar verwezen. Misschien kun je het artikel eerst goed lezen. Ik krijg de indruk dat je er geen kaas van hebt gegeten, maar zelf denk van wel?
Daarnaast verwijst men in de advocatuur niet naar uitspraken in eerste aanleg, omdat deze een zeer zwakke onderbouwing van gronden met zeg mee brengen.
Doe je dit wel, dan ben je als advocaat kansloos in de betreffende procedure en geef je eigenlijk te kennen dat je geen deugdelijke jurisprudentie (van een hogere rechtsprekende macht) hebt kunnen vinden.
Ik denk dat je zelf eens goed moet lezen, er staat niks over jurisprudentie, er zijn alleen voorbeelden van de vraag.
Klik eens op de blauwe tekst….
Een uitspraak is jurisprudentie………
Nog een keer dan.
De vraag is, geen mondkapje op werk of werkangst wegens co corona.
Daarna komen er voorbeelden van rechtzaken die te maken hebben met de vraag.
De blauwe tekst iz alleen maar een link naar de rechtzaak
Wat denk je dat jurisprudentie is?
Een uitspraak van een rechtbank is jurisprudentie…… dat bedoel ik nou met dat je geen discussie moet aangaan als je er totaal niets van snapt.
Niet zo uit de hoogte doen, eerst schrijf je dat er geen sprake is van jurisprudentie nu beweer je het tegenovergestelde.
En dan ga je nu ook nog beweren dat een uitspraak jurisprudentie is.
Dit artikel of ” advertentie” geeft alleen voorbeelden van rechtzaken.
Jurisprudentie is als een rechter na gaat wat rechters eerder in eenzelfde soort zaak besloten hebben.
Ik doe niet uit de hoogte, ik zeg waar het op staat. Je hebt hier geen kaas van gegeten, en dat is ook niet erg. Zo moet ik mij ook niet mengen in een discussie van een metselaar of loodgieter, omdat ik daar totaal geen verstand van heb.
Jurisprudentie is elke uitspraak die welke rechter dan ook heeft gedaan.
Als advocaat of jurist zoek je naar uitspraken die je standpunt ondersteunen. Je kiest dan echter wel voor uitspraken van de hoogste instanties, omdat deze de meeste juridische ‘kracht’ hebben. Een uitspraak van rechtbank in eerste aanleg heeft vrijwel geenszins juridische waarde, je hebt namelijk pas het begin van de rechterlijke procedure doorlopen.
Nog makkelijker kan ik het niet uitleggen.
Het is wordt met dt ipv d ;).
Ik kan hed tog niet aan je verstant brengen dat hed artikel niet jurisprudentie gaad
Hahahaha
Daarnaast is het niet toegestaan om onder het mom van een informatieve column verkapt reclame te maken.
Ook het kopje ‘partner’ wekt verkeerde verwachtingen. Weertdegekste vraagt deze partij namelijk niet om een informatief stukje te schrijven. Deze partij betaalt weertdegekste om reclame te maken.