Wilbert Mans (52) is niet opgegroeid op een boerderij, maar voelde wel sinds kleins af aan boerenkriebels. Hij heeft eerst bij andere boerenbedrijven ervaring opgedaan, om vervolgens zelf Mans Weert BV op te richten; een bloembollen-, tuin- en akkerbouwbedrijf in Tungelroy. “Ik heb een passie voor telen”, aldus Wilbert.
Het is voorjaar en dat betekent een drukke agenda voor Wilbert Mans. 90 procent van zijn producten wordt namelijk in het voorjaar gezaaid. Zeven dagen per week is hij aan het werk. “Een goede oogst is nooit vanzelfsprekend”, zo weet hij.
Familie
Wilbert is geboren in Haelen, vlakbij Roermond. Niet op een boerderij, maar in een woonhuis. “Mijn vader werkte als automonteur, maar mijn opa was daarentegen wel boer. De liefde en passie voor het boerenleven heeft eigenlijk een generatie overgeslagen”, grapt Wilbert.
In zijn jongere jaren ging Wilbert naar de landbouwschool en vanuit daar op stage in Canada. “Ik heb hier veel geleerd en raad het iedereen aan om in het buitenland ervaring op te gaan doen. Het was een prachtige tijd.” Tijdens en na zijn studie werkte hij bij verschillende boerenbedrijven in de omgeving. Bij een van die banen liep een leuke meid rond, Mirella genaamd. “Zij was een vakantiekracht uit Ittervoort”, vertelt Wilbert. De vonk tussen de twee sloeg over en hoewel zowel Wilbert als Mirella beiden niet afkomstig waren uit een boerengezin, deelden ze toch de passie om zelf een boerenbedrijf te beginnen.
Droom waarmaken
In 1994 verhuisden het stel naar Tungelroy en startten met hun eigen bloembollen-, tuin- en akkerbouwbedrijf, dat anno 2022 nog staat als een huis. Mirella werkt tegenwoordig parttime als oncologisch fysiotherapeut en verzorgt ook de administratie van het bedrijf. Wilbert doet het grove werk. “Maar alle belangrijke beslissingen maken we samen”, zegt hij.
Wilbert en Mirella hebben vier thuiswonende kinderen: Erik (21) Luuk (19), Britt (17) en Noud (15). “Het kan chaotisch zijn, maar nu de coronaperiode voorbij is, zijn ze veel de deur uit”, zegt Wilbert. Zijn kinderen steunen hem in het bedrijf en helpen waar nodig met klusjes. Ook werken zij bij andere agrarische bedrijven. “Voor niks gaat de zon op en ook weer onder. Dat is iets wat ik ze als vader wil meegeven.”
Passie
Op zijn akkers teelt Wilbert groente voor de verwerkende industrie en plant hij vele verschillende soorten lelies. “Ik heb een passie voor telen”, zegt hij. “Ik houd ervan om iets in de grond te duwen, dat vervolgens tot iets moois uitgroeit. Zo kan ik enorm genieten van een prachtig veld lelies, wortelen of schorseneren.” In de loop der jaren heeft de boer veel verschillende soorten groenten geteeld. Niet alles pakte goed uit, zoals de asperges, broccoli en aardbeien. “Dat heeft veel geld gekost. Het is elk jaar spannend om erachter te komen of de oogst is gelukt. Ook kan de markt, oogst of prijs tegenvallen. Daarom moet je als boer altijd naar het gemiddelde van een aantal jaar kijken of je onderneming voldoende heeft opgebracht.”
Sterke achterban
Als boer staat het werk nooit stil en steek je van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat de handen uit de mouwen. Volgens Wilbert is het belangrijk om een sterke achterban te hebben, wil je het boerenleven aankunnen. “Je hebt een partner en kinderen nodig die snappen wat je doet”, zegt hij. “Als je een vrouw hebt die verwacht dat je elke dag om 17.00 uur klaar bent, dan gaat het niet werken. Je moet elkaar vrijlaten. Gelukkig is daar bij mij thuis sprake van.” Veel vrije tijd heeft hij dus niet, maar als hij dit wel heeft, knutselt hij graag aan machines. In zijn loods staan er verschillende, zoals plantmachines en oprollers. “Allemaal zelf hier gemaakt”, zegt hij trots. “Die technische kant van mij, heb ik van mijn vader meegekregen.”
Natuur en milieu
Wilbert probeert met zijn bedrijf zoveel mogelijk aan het milieu en de natuur te denken, iets wat hij heel belangrijk vindt. “We maken ieder voorjaar een speciale zandberg achter het bedrijf, waar de oeverzwaluw zich kan nestelen. Die komt niet veel meer voor, dus het is belangrijk dat er broedplaatsen worden gecreëerd. Verder leggen we bloembedden aan op onze akkerranden waar insecten zich kunnen huisvesten en voortplanten. Ook laten we in onze bassins water staan voor eenden, scholeksters, padden, kikkers en reigers.
Genieten
Zelf heeft Wilbert ook wat dieren thuis. Zo heeft hij honden en staan er naast zijn huis twee paarden en een shetlandpony, al rijdt hij hier niet zelf op, maar zijn dochter. “Alles zonder contactsleutel is levensgevaarlijk”, zegt hij lachend. Wilbert geniet elke dag van zijn leven op de boerderij. “Soms hoor ik mensen zeggen: ‘Ik moet nog tot mijn 67e werken’. Ik zie het niet als moeten, maar als mogen. Dat we fysiek en mentaal gezien nog kunnen werken, is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Mensen zoals wij, die dat wel nog kunnen, mogen daarvoor dankbaar zijn. Daar ben ik me bewust van.”
Meer informatie: www.mansweert.nl
