In de periode 2020 – 2023 realiseren de gemeente Weert, Provincie Limburg en Natuurmonumenten ruim twintig hectare nieuw bosgebied. In de laatste maanden van dit jaar wordt er geplant in de Krang bij Swartbroek, aan de Heltenbosdijk nabij de Stramproyergrensweg en bij de Laurabossen.
In 2021 en 2022 zijn al verschillende percelen in de omgeving van de Laurabossen en het Wijffelterbroek aangeplant met jonge, inheemse boompjes en struiken. Dit jaar zijn de laatste percelen uit het bosconvenant tussen de gemeente Weert en Natuurmonumenten aan de beurt. Een aannemer voert de werkzaamheden in opdracht van Natuurmonumenten uit.
Voorbereidende werkzaamheden
Voordat het jonge plantgoed de grond in kan, vinden er eerst voorbereidingen plaats op de verschillende terreinen. “Hier en daar kunnen nog drainagebuizen liggen. Als we deze tegenkomen, dan verwijderen deze om water langer vast te houden in de bodem”, vertelt Robin Peeters, coördinator natuurbeheer van het gebied. “Ook gaan we de percelen voorbewerken door de grond te keren. Hierdoor komt er meer organische stof in de bodem en wordt het vocht beter vastgehouden. Eerder hebben we ervaren dat extreem droge zomers funest kunnen zijn voor jonge boomaanplant, zeker op zandgrond. Daarom nemen we nu deze extra maatregelen.”
Mix van wilde soorten
Op elke locatie komen gemengde groepjes van verschillende inheemse soorten bomen en struiken bij elkaar te staan. Denk aan winterlinde, els, zomereik, zoete kers, meidoorn, vlier en gewone vogelkers. Juist zo’n mix van wilde soorten is goed voor allerlei planten en dieren en helpt om water op te nemen, vast te houden en langzaam af te geven. Op die manier dragen ook de nieuwe bossen straks bij aan de ontwikkeling van Kempen~Broek tot natuurlijke klimaatbuffer.
Natuurlijk bos
In de aanplant blijven open plekken voor spontane bosontwikkeling en aan de bosranden komt vooral struweel. Hierdoor ontstaat een structuurrijk gebied met geleidelijke overgangen. Zo profiteren straks niet alleen typische bosdieren van de nieuwe natuur, maar vinden ook soorten die van (deels) open landschappen afhankelijk zijn een nieuw leefgebied. Uiteindelijk moet een natuurlijk bos ontstaan, dat zichzelf – door natuurlijke verjonging – in stand houdt.
Bij de aanplant zijn de bomen nog jong en klein. Het duurt dus heel wat jaren voordat een echt bos is gevormd. Hoe het bos er uiteindelijk uit komt te zien, wordt bepaald door natuurlijke ontwikkeling.
Uitval
Op het eerder aangeplante perceel naast de voormalige vuilstort (Hazenheuvel) en aan de Pruiskesweg in Altweerterheide zijn veel jonge boompjes en struiken uitgevallen. Waarschijnlijk een gevolg van extreme droogte in combinatie met verstoorde (voormalige landbouw)grond die weinig vocht vasthoudt en een concurrerende kruidlaag die het weinige water opslokt. De samenwerkingspartners bekijken nog hoe om te gaan met deze uitval en herplant. Op het voormalige hondensportterrein aan de Vetpeelweg en op de percelen bij de Belgische grens is de aanplant wel goed genoeg geslaagd om bos te worden.
Er staan wel de nodige populaire luchtfietserij kreten in de tekst. Maar ja het is toch overheids geld en subsidie dus het zal natuurmonumenten, gemeente en provincie ook een zorg zijn.